Aile Ziyareti

Okul bitmiş artık bir genin olarak eve geri dönmüştüm. Ailem beni gururla karşılamıştı. Kardeşlerimin soruları canımdan bezdiriyordu. Yaklaşık 1 ay kadar evimde ailemle kaldıktan sonra genin olarak işe koyulma zamanım gelmişti. Son kez baktım köyüme. Buranın insanları fakir ama yinede mutluydu. Artık ayrılma vakti gelmişti. Tam bir gemiye binmek için hazırlanırken birisi omzuma dokundu..

Bunun olmasından korkuyordum. Yanımda gemiye binebilecek kadar param yoktu. Çabuk bir şeyler düşündüm ve ilk planımı uygulamadım. "Affedersiniz bayım, bütün paramı kaybettim ve bu gemiye binmem lazım lütfen." Eğer bu plan işe yaramazsa kaçak yoldan binecektim..

Adam sana bakarak kocaman bir kahkaha atıyor. "Senin acil durumdan bana ne bücür! Şimdi kaybol yoksa tekmeyi yersin." dedikten sonra arkasını dönerek yürümeye başlıyor. Sen de bu sırada orada başka insanların da olduğunu fark ediyorsun, hepsi tıpkı diğer adam gibi kel ve iri yarı kaslı. Büyük ihtimalle onun adamları..

Rp Out: Rplerinizi 7 satırdan aşağı tutmayınız lütfen.

Sadece kovulmamış insanların önünde beni rezil etmişti gerçekten sinirlenmiştim içimden "İnsanların anlayışsızlığına dayanamıyorum" diye haykırdım. Bu gemiye binmem şarttı. Son planım olarak eşyaların durduğu kargo bölümüne gizlice sızacaktım. etraftaki adamları kontrol ediyordum. Dikkatlerini dağıtmak için bir yol düşündüm. Etrafı gözlemlerken bir açıklık farkettim. Bir çocuk sürekli bağırıp duruyordu. Dikkatlerinin dağılmasından faydalanarak büyük bir kutunun içine girdim. Kutudayken taşıyan adamın "Kahretsin, bu kutularla ne taşıyorlar?" dediğini duydum. İçerisi çok havasızdı.Nihayet ortalık sessizleşince dışarı çıktım her yer çok karanlıktı neredeyse hiçbir şey göremiyordum gemi hareket ediyordu ve kutular ileri geri sallanıyorlardı zor bir yolculuk olacağa benziyordu.

Gemiye tam binecekken sırtında dayanılmaz bir acı hissediyorsun. Yere düştüğünde ise gemiye binemeden, olayın gemiden beş metre geride olduğunu fark etmiş durumdasın. Sana yumruk atan kişi biraz önceki kel adam. "Seni uyarmıştım aptal çocuk!" ayrıca diğer adamlar da bu olaya kahkahalarla gülüyorlar, aşağılanman hoşlarına gitmiş gibi.

Rp Out: Son kez söylüyorum, olaylara sen karar veremezsin. Çocuğun bağırdığını ya da gemiye bindiğini vs. sen belirtemezsin. Sen sadece kendi karakterini yönlendirebilirsin o yüzden bir daha DM kararını dışına çıkma.

Hemen toparlanıp kendi kendine "Kahretsin, anlaşılan buradan gidemeyeceğim." deyip oradaki en yakın orman patikasına girdim. Burası gerçekten ilginç bir yerdi.Fazla kişinin kullanmadığı bir yere benziyordu. Gemide olanlar yüzünden yorulmuştum birden karnımın guruldadığını fark ettim.Gerçekten yorucu bir gündü..
Bir nehirden matarama biraz su doldurup yiyebileceğim birkaç meyve topladıktan sonra nihayet biraz dinlenebilirdim. Bir ağaç gölgesi bulup karnımı doyurduktan sonra bundan sonrası için ne yapacağıma karar vermeye çalışıyordum ne yapabilirdim ki ? Ormandaki sessizlik o kadar güzeldi ki çimenlerin üstünde kısa bir süre uykuya dalmıştım.

"Çok garip bir yerdeydim etrafımda bir sürü Shinobi var. Burası.. Burası benim köyüm nolmuş böyle her yer yıkılmış insanlar ölmüş. Her yer yanıyor insanlar koşuyor. Peki ailem ? Ailem nerede ?"

Yüzüme vuran güneş ışığı ile uyanmıştım "Gerçekten garip bir rüya acaba öncesinde neler oluyordu? Keşke hatırlayabilsem.." diye söylendim. Sırtımdaki ağrı biraz daha hafiflemişti hareket edince acıyordu. Havaya doğru baktım güneş iyice alçalmıştı "yakına akşam olacak" dedim hava karadıktan sonra ormanda kalmak tehlikeli olurdu. Köyüme gidecektim ama anneme ne diyecektim ? Gemiye param yetmediği için binemedim dersem çok üzülürdü.. patikanın yakınlarında bir kayanın üzerine oturup beklemeye başladım. Ne yapacağımı bilmiyordum...