Olaylı Gece

Günlük antrenmanımdan sonra bir kaç jounin bulmak için köye inmiştim ormanlık alandan geziniyordum. Saat akşam üstü 5 gibiydi. Ortalıkta hiç jonuin yoktu ve son görevden sonrada hiç jounin görmemiştim. Bir şeyler oluyor diye geçirdim içimden sanki ufak çaplı bir savaş çıkmıştı ama öyle bişey olsa bile neden bize haber vermemişlerdi ki. Uzun zamandır göreve çıkmıyordum son çıktığım görevde bir kaçak-nin'in peşinden gitmiştim o görev gibi bir göreve çıkmayı hergün içimden geçiriyordum. Bundan dolayı savaş çıkmasını içten içe ister gibiydim.
O sıra yan sokakta büyük bir patlama oldu. O da ne dedim kendi kedime hemen gidip ortaya girmek benim gibi biri için tehlikeli olabilirdi. Bu yüzden tek elle koç mührü yaparak byakuganımı etkinleştirip etrafa bir göz attım. Olamaz oda neydi öyle Nara klanından biri 3 kişiyle dövüşüyordu ve chakrasına bakılırsa bu bir jounin olmalıydı ama yanındakilerle başa çıkamıyor gibiydi. Ne yapacağımı bilemedim kaçmalımıydım yoksa ordaki senpaiyi kurtarmak için ölümüne savaşmalı mı ?

Olay yerine gidip baktığında orada kimsenin olmadığını görüyorsun, beynin sana oyun oynamış gibi. Gördüğün ya da duyduğun şey ise bir sincabın hışırtısı.

Rp Out: Bir şeyi olmuş gibi gösteremezsiniz, olayların oluş düzenine Dm karar verir. Yani kafanızdan şöyle oldu bunlar böyle yapıyordu gibi şeyler söyleyemezsiniz DM belirtmedikçe. Sadece kendi karakterinizle oynayınız.

Evet oraya gitmeye karar vermiştim. Hemen köşeden döndüğümde, NE! kimse yokmu olamaz sanırım antrenmanda kendimi fazla zorlamışım. Duyduklarımsa bir sincabın çıkardığı ses. Beynimin bana oyun oynadığını düşündüm. Off başım çok kötü ağrıyor. Sanırım eve gidip dinlensem iyi olur. (Eve doğru yürümeye başlar.) Olamaz hala başım çok ağrıyor diye geçirdim içimden.

Eve doğru yürümeye başlıyorsun. Fakat içinde birinin seni izlediğine dair bir his var. Arkanı döndüğüne orada kimsenin olmadığını görüyorsun fakat yine de hissettiğin chakra bir genininkinden daha yüksek.

Rp Out: Rp'lerinizi en az 7 satırda tutun lütfen.

Başım çok ağrıyor ama içimde izleniyormuş gibi bir his var, yoksa oda mı bir oyun eve gitmek için can atıyorum ama hissettiğim bu çakra bir genin çakrası değil ama jounin veya chunin arasında gidip gelmekteyim. Tekrar bir olmayan birşey olabilir bu yüzden dahada yavaşlıyorum ki eğer oyun değilse ve bir chuninse üstüme atlayabilir.
Başımın ağrısı hala devam ediyor.Byakuganımı açmakta tereddütteyim çünkü bu baş ağrısı byakuganımı kullandıktan sonra başladı. Kısa bir süreliğine açmak istemiyorum en azından başımın ağrısı biraz dinsin. Yavaş adımlarla yoluma devam ediyorum ve hızımı yavaşlattığımdan beri sabit. Sanırım bu bir jounin olmalı çünkü chunin olsaydı şidiye çoktan atlamıştı üstüme ama belkide tecrübeli bir chunindir. Hissettiğim bu chakra benimkiyle eşit veya benimkinden yüksek ama asla az değil. Korkuyla karışık heyecanla hızımı biraz daha yavaşlatıyorum. Bu hızla eve gitmem için 20 dk yürümem gerekebilir. Normal koşsam 5 dk ama eğer biri varsa dövüşmek istediğim için hızımı bu yavaşlıkta sabitliyorum. Bu arada başımın ağrısı biraz olsun diniyor ama byakugan kullanmam benim için tehlikeli olabilir

Bir süre daha yavaş yavaş yürüdükten sonra evlere temel geçiş olan ormana giriyorsun. Tabii ortalıktaki vahşi hayvan sesleri de artmış durumda. Etrafına bakındığında baykuşları ve diğer gece hayvanlarını görebiliyorsun -gündüz olmasına rağmen- tek emin olduğun şey bir şeylerin ters gitti. Biraz daha ilerledikten sonra yukarıdan tam önüne bir adam düşüyor. Yüzünde anbu maskesi var fakat boyu senden biraz daha kısa. Arkasında ise kısa bir kılıcı -wakizashi deniliyor- bulunmakta. Aranızda bir metre var, adam hiç kıpırdamadan duruyor ve sadece sana bakıyor.

Rp Out: Biraz öğrenmeye başladın sanırım, eskisinden daha iyisin. Ama geçmiş zaman kullanabilirsin illa yapıyorum ediyorum tarzı zaman fiili kullanmna gerek yok.

Hissettiğim chakra seviyesi biraz düştü ve bu yavaşlıkta evlere geçiş olan ormanlığa varıyorum. Sanırım beni takip etmeyi kısa bir süre önce bırakmıştı. Ormana girince kendimi evimde gibi hissediyordum. Gece gündüz burdaydım ama daha önce başıma gelmemiş birşey gördüm oda neydi öyle? Bir, iki, üç hatta daha fazla bu saatte bu baykuşların ve diğer gece hayvanlarının ne işi vardı burda.! kötümser olmak istemiyordum fakat bir aptal bile işlerin yolunda olmadığını anlardı diye geçirdim içimden biraz daha ilerledikten sonra bir adam duruyor ama düşmanmış gibi değil biraz daha yaklaşınca bunun bir anbu üyesi olduğunu farkediyorum. İşlerin yolunda olmadığına inanıyorum ve adamın üstüne doğru gitmeye devam ediyorum. Korksam mı yoksa rahatlasam mı bilmiyorum. Burada bir anbunun ne işi olabilir biraz daha yaklaşınca arkasındaki kılıcı farkediyorum kılıçlara ilgim olduğu için bana "TigerSword" diyorlardı. Bu kılıcın Wakizashi olduğunu anladıktan sonra yaklaşmaya tereddüt ediyorum ama neden burda olduğunu sormak için daha da yaklaşmam gerekiyor. Başımın ağrısı yok denecek kadar az, adamla aramızda bir metre kala duruyorum ve benden kısa olduğunu farkediyorum. Başımın ağrısı sanki bütün hafızamı silmiş gibi Wakizashi kılıcının sahibini bir türlü hatırlayamıyorum. Tuzak olabileceğini düşünerek gardımı da düşürmüyorum tabiki. Adam nedense kesintisiz bana bakıyor. Gardımı biraz olsun yumuşatarak gülen bir yüzle adama Neden buradasın bir sorun mu var? gibisinden bir soru yöneltiyorum.

Rp Out: Evet bu oynadığım ilk rp sitesi olduğu için daha acemiydim ama şimdi biraz daha iyi olduğumu umuyorum.

"Hey, bir Hyuuga buldum! Beyaz gözlülere bayılırım.. Hadi seninle bir oyun oynayalım, kazanırsam gözlerinden birini alırım. Ne dersin?" Benden küçük bir anbumu saygı duyarım. Peki ya ben kazanırsam. Diyorum istemsizce sanki o bütün heyecan bir korkuya dönüşüyor. Juukenin temel duruşunu alıyorum ve Peki ya ben kazanırsam wakizashini almaya bayılırım. Kazanma ihtimalim yok denecek kadar az gibi ilk hamleyi ondan beklemeliyim sonuçta o bir anbu ve hala neler olduğunu anlamamış gözlerle bakıyorum o anbuya Bu arada aklıma bişey takıldı bir anbuyla dövüşmem için bir neden söyle bana Diye soruyorum. Sesimi bilerek yüksek tutuyorum ki onu oyalamaya çalışırken bir gelip dövüşü durdursun. Aklıma onun bir anbu olamıyacağı geliyor çünkü bir anbu sivillerle dövüşmez diye düşünüyorum. Birden dank ediyor kolu kolunda anbu olduğunu gösteren bir dövme olması bu yüzden ilk hedefimi seçiyorum. İlk hedefim: KOLLARI

Evet işte beklediğim hamle tam ağzım o ölümcül üç kelime dökülecekken kasp görünümlü bir adam anbuyu ensesinden tuttu. O kimdi bir anbuyu nasıl böyle kıskıvrak yakalayabildi aklımda bunun gibi birçok soru vardı. O sırada anbu dediğim çocuğun anbu olmadığını simgeleyen ve benim en güçlü tezimi haklı çıkaran kelimeler."Jumbo! Sana anbuculuk oynamayacaksın diye kaç kere söyledim! Meğerse küçük anbuculuk oynayan bir çocuktan korkmuşum. dedim kendi kendime. O Sırada adam bana dönüp şu kelimeleri söylüyor "Oğlum adına senden özür dilerim genç shinobi." Önemli değil ama oğlunuza bulaşmaması gereken 3 göz kekkei genkaisini öğretin lütfen onu öldürebilir veya sakat bırakabilirdim. Lütfen daha dikkatli olsun. Biraz daha geç kalsanız zor durumda olabilirdik. diye bağırıyorum adamın arkasından o giderken çocuk bana el sallıyor. Bende gülümsüyor ve ona dosthane bir şekilde el sallıyorum ve ardından bağırıyorum. Birgün biryerde rakip olursak Jumbo bana iyi şanslar dile çünkü karşında hiç şansım olmaya bilir. Sonra bir iç çekiyorum ama hala aklıma takılan sorular var gelirken beni takip eden çocuk o muydu ve bu gece hayvanlarının burda ne işi vardı. Eve doğru tekrar yürümeye başlamıştım hafif adımlarla O küçük çocuğa Hakke Rokujuu Yonshou yapıcağıma inanmıyordum bukadar güzel bir kılıcın onda ne işi vardı. Kafamın içinde bin türlü tilki dolanıyordu. Hala o histen kurtulamamıştım. Burada birşeyler dönüyor!

Evet yoluma devam ederken, herşey yoluna girmiş gibi duruyordu. Kuşlar cıvıl cıvıldı ve hiç kıpırtı yoktu hava açmıştı. Yoluma devam ediyordum ve çok yorulmuştum eve gittiğimde anneme çok soru sormam gerekiyordu yada hyuugaların tapınak gibi bir yeri olduğundan emin değildim ve bu soruda sorulacakların arasına girmişti. Sonunda eve vardım ve kapının aralığından gelen miss gibi yemek kokusu beni benden almış ayaklarımı yerden kesmişti. Rekor sürede eve girip mutfağa geçmiştim. Doğru annem mutfakta yemek yapıyordu. Yanağına bir öpücük kondurdum ve hemen yemeklerin neler olduğuna baktım. Yemekleri gözüm görmüyordu. Kokuları beni benden almıştı. Yemek yemek için hemen masaya oturdum. Kokularından anladığım üzere bu Ramen olmalıydı. ACILI VE DANA ETLİ <3. Anne kendini fazla zorlarsan byakuganı etkin hale getirdiğinde başın feci şekilde ağrır mı? Hyuuga'larla ilgili detaylı bilgiyi nerede bulabilirim? Bir Hyuuga tapınğı gibi bütün sırların saklandığı yer var mı? gibisinden bir çok soru sormuştum.

Annemin bu cevaplarından sonra anneme Teşekkür ederim anne. Araştırmamda bana yardım etmelisin byakuganın zayıf noktalarını bulup onları kapatarak, Hyuuga tarihine geçmek istiyorum. diyorum ama ya o yere gidip parşömenleri okumak yasaksa ve başedeeyeceğim bir belaya bulaşırsam. Ne yapardım sonra Bu benim sonum olabilirdi belkide Byakuganın doğal bir düşmanı vardı. 4. dojutsu türü olabilir miydi bunları araştırmak istiyordu. Merakıda burdan doğuyordu zaten annesine tekrar seslendi. Anne gerçekten bana yardım edicekmisin çocuğum diye dalga geçmiyorsun dimi neye mal olursa olsun bunu bulmam lazımdı. O sırada byakuganla tespit ettiğini zanneden o dört çakra dolaşımını yolda takip eden jounin olabilecek kişi 4. dojutsuya sahip olup bunları o çıkarmış olabilirdi. Bu Neji-Sama'nın başına gelmişti ama onların neslinin seneler önce bittiğini sanıyordu. Acaba gerçekten olabilirmiydi son bir tane kalmış olabilirmiydi diye kendi alemime dalmıştım kafamda binlerce soru vardı ve kendi kendine Şehir dışında tanzaku kasabasının yakınlarında ki yaşam körisi dükkanı aklına geldi. Bu yetenekli göz en son orda görülmüştü. Bir dost olarak acaba o gözün yeni sahipleri yollarından mı sapmışlardı. Bu soruları biraz daha düşünüp, dinlenmek için odasına çekilmişti. Camı açmıştı odasına hafif ılık bir rüzgar bit güneş ışığı hüzmesi ile birlikte odanın içine giriyordu dinlenmek için yatağıma uzanmıştım. Otatlı rüzgarın yüzüme vurmasından dolayı uyuya kalmıştım.